“Brems, de schilder van de stilte, zoals John Cage er de componist van is…”
Marcel van Jole (1916-2014) / kunstcriticus
Waarheid en gedachte
Stilte is een behoedzaam sluipende schaduw in de schilderijen van Walter Brems. Zij is licht en donkerte tegelijk. Zij beklemtoont het etherische van zijn figuren en zijn structuren. De bijna tastbaar geschilderde werkelijkheid lijkt een droombeeld dat wij, kijkers, nochtans als een uit ervaring gegroeide realiteit herkennen en bewonderen of verwerpen al naargelang van de eisen die wij stellen aan wat beeldtaal is of kan zijn.
Op het eerste gezicht is hij een figuratief schilder die van hyperrealisme houdt, wat bij sommigen meteen duidelijke reacties uitlokt. Men doet er echter goed aan even in zijn taferelen te verwijlen zodat men kan ervaren hoe de figuratie door tal van nevenaanwezigheden wordt benaderd en gerelativeerd. Er groeien structuren rond het verrukkelijke wezen dat vanuit een gevoelige donkerte is opgedoken in een blanke vanzelfsprekendheid van esthetiek en dromerigheid.
De rustige perfectie van het totaalbeeld is opgebouwd vanuit een vandaag de dag vrij uitzonderlijk metier dat het virtuoze overstijgt omdat wat wij zien een harmonische ontmoeting is van detail en overheersende gedachte, van herkenbaarheid en een verholen ritmiek, van donkerte die een veelheid van tinten en van verschuivingen in zich bergt, van rust waarin zienderogen paars zich heeft genesteld en een kleurige discrete vlek als een warme vlinder is neergestreken. Zijn beeldtaal is een soepel versmelten van verworvenheid en een vernieuwende vrijheid die zoals alles wat Walter Brems kenmerkt sereen en harmonisch optreedt zonder de dominante gedachte te schaden of verdoezelen.
Schoonheid is een ideale spiegel waarop gevoelens kunnen worden geprojecteerd, weemoed groeit , kwetsbaarheid een spontaan aanvaard begrip wordt, een delicaat detail zoals een vleugje kant aan het donkere kleed van de jonge vrouw de breekbaarheid van het gebeuren beklemtoont.
Het kan vreemd klinken maar wij zijn de mening toegedaan dat op geestelijk vlak nagenoeg evenveel abstractie als figuratie in zijn schilderijen aanwezig is en dat naast het meteen reëel of realistisch zichtbare ook evenzeer geestelijke als reële trompe-l’oeil intens aanwezig is, maar dan wel alleen voor wie even wil blijven stilstaan en letterlijk en figuurlijk dieper ingaan op een eerste elementaire beeldende ervaring.
Er heerst een verholen fragmenteren in de schilderijen van Walter Brems. Wat wij ervaren is de zichtbare zijde van een etherische gedachte. Zij wordt gesuggereerd en geleidelijk opgebouwd, vergezeld door motieven van herkenbaarheid, abstrahering en een fluwelen concept en toetsen die afleiden en tegelijk aanvullen.
Het vreemde en tevens beklijvende bij het visueel ervaren van Brems’ taferelen is het feit dat men vaak als kijker blijft steken in de subtiele esthetiek van het centrale gegeven waarbij men de onmiddellijke omgeving uit het oog verliest die nochtans een fundamentele rol speelt in beeld en gedachte, suggestie en realiteit, concept en visuele emotie. Die omgeving tilt de centrale aanwezigheid op in functie van haar betekenis. Wij mogen echter niet uit het oog verliezen dat ook die omgeving een rijk picturaal gegeven is. Wie zich daarin waagt ontdekt de diepte van Brems œuvre, van zijn schittering en zijn hedendaagse expressivi.
Hugo Brutin (aica). November 2008
“Brems’ visie en zijn taferelen zijn niet wereldvreemd. Zij behoren tot deze tijd,
maar zijn ook evenzeer tijdloos en geven blijk van een universeel denken, voelen en zijn.”
Hugo Brutin / Kunstcriticus
Online Galerij
Klik op een categorie om meer werken te bekijken.
Recent werk
Olieverf
Collage
Andere werken
“Walter Brems; een glimlach tussen leven en dood…”
Stanislas Van der Brempt (1906-1996) / Prof. kunstgeschiedenis
Walter Brems and Yves Storms
Kortfilm van Quinten Brems (2009)
Mijn diepe vriendschap en mateloze bewondering voor gitarist Yves Storms inspireerde mijn zoon Quinten tot het maken van deze kortfilm, een film die voor het eerst werd vertoond op de tentoonstelling in de voormalige kerk van het prachtige Caermersklooster.
(met dank aan kunstcriticus Hugo Brutin en musicus Dirk Brossé voor de interviews)
Opbouw van een werk
Vaak zijn er mensen die de vraag stellen of de werken van Walter Brems iets met fotografie te maken hebben. Laat ons hierin zeer duidelijk zijn; NEEN. Het metier van Walter Brems benadert de perfectie en kan je best vergelijken met de vaardigheid van de oude meesters, waarvan men wel zonder twijfel kan aannemen dat deze ook niet met fotografische technieken werkten. Het werk van Walter Brems is geschilderd met olieverf en penseel, op doek die gekleefd wordt op een houten paneel. Hieronder kan je enkele voorbeelden zien van olieverf in opbouw.
